MISS DOLYING

MISS DOLYING

ni Pio A. Kabahar

(Dulang Cebuano)

Unang Yugto

Umaga sa isang silid pagamutan. Sa gitna ng silid ay may anim na maliit na kama para sa mga pasyente. Sa kanan ay nakatayo ang lamesa ni Bb. Dolying at sa kaliwa, isang lamesang punong-puno ng botelya na may ibat ibang uri ng gamot.

Unang Tagpo

Bb. Dolying at Victor

Sa pagbubukas ng tabing, si Bb. Dolying ay nakaupo sa kanyang lamesa at pinapanood si Victor na nakadapa at nagsisigaw habang sinisindihan ang mga pira-pirasong papel, isa isa.

Victor: (habang sinusunog ang papel) Ha! Ha! Ha! Nasunog na ang sulat ko sa aking kasintahan (Babangon at iiyak) Ang aking kasintahan ay maganda! Walang hiya! Masamang ugali! Sinunog niya ang aking puso.

Dolying: (Lalapit sa kanya at iiling-iling) Kawawa naman! Victor, kilala mo ba ako?

Victor: Ha! Ha! Ha! (Aabutin ang kanyang kamay.) kilala kita! (hahalikan ang kanyang kanang kamay) Ikaw ang aking kasintahan. Ikaw ay maganda, ikaw ay isang nars, ikaw ang aking mahal. Hehehe! Ano, hindi ba? Sinungaling. Iiyak ako! Sinungaling ka.

Dolying: Kawawang nilalang. Tuluyan nang nasira ang kanyang isipan. Ayon sa doctor ay nabaliw siya dahil sa isang babae. Sa kanyang mga isinisigaw, maaaring siya‘y naloko sa pag-ibig. Wala siyang nabanggit kundi ang tungkol sa kaniyang kasintahan. Nagtataka ako kung sino ang babaing naging dahilan ng kanyang pagkabaliw.

Victor: (Tatayo, parang takot) Nakikita ba ninyo? (nanginginig at parang may itinuturo) Hee! Siya ang aking kasintahan. Nahuhumaling siya sa akin. Ngunit (iiyak) siya ang nagsunog ng sulat ko. Nanginginig ang aking kamay. Sinunog niya ang sulat ko.

Dolying: Siya! Siya! Magpahinga ka na. Maupo ka upang hindi sumakit ang ulo mo.

Excerpt mula sa dula na Ms. Dolying